Neokatechumenat jest narzędziem służącym Biskupom do ponownego odkrywania chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych już ochrzczonych.

Wśród nich można wymienić:

• tych, którzy oddalili się od Kościoła
• tych, którzy nie byli wystarczająco ewangelizowani i katechizowani
• tych, którzy pragną pogłębić swoją wiarę i prowadzić ją ku dojrzałości
• tych, którzy pochodzą z wyznań chrześcijańskich nie będących w pełnej jedności z Kościołem katolickim

Droga Neokatechumenalna jest także narzędziem służącym Biskupom do chrześcijańskiego wtajemniczenia osób nieochrzczonych. Gdy skończy się okres przygotowania, w porozumieniu z proboszczem i po stosownym powiadomieniu Biskupa diecezjalnego, osoby te otrzymują sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego (Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystię), i tak zostają w pełni włączeni do Kościoła.

W centrum całego Neokatechumenatu znajduje się synteza przepowiadania kerygmatycznego, przemiany życia moralnego i liturgii.

Neokatechumenat rozpoczyna się w parafii – na zaproszenie Proboszcza – katechezami kerygmatycznymi, zwanymi katechezami początkowymi.

Historia

Droga Neokatechumenalna rozpoczęła się w roku 1964 wśród mieszkańców baraków ze slumsów Palomeras Altas w Madrycie, za sprawą Pana Francisco Jose (Kiko) Gomez Arguello i Pani Carmen Hernandez, którzy na prośbę samych ubogich, wśród których żyli, zaczęli głosić im Ewangelię Jezusa Chrystusa. W miarę upływu czasu owo głoszenie skonkretyzowało się w syntezie katechetycznej, opartej na trójnogu ,,Słowo Boże – Liturgia – Wspólnota”, która ma prowadzić ludzi do braterskiej komunii i do wiary dojrzałej.

Ta nowa droga inicjacji chrześcijańskiej, zrodzona w nurcie odnowy wzbudzonej przez Sobór Watykański II, spotkała się z żywym zainteresowaniem ówczesnego arcybiskupa Madrytu, Jego Ekscelencji Casimiro Morcillo, który zachęcił inicjatorów Drogi do rozpowszechnienia jej w parafiach, które o to poproszą. W ten sposób rozpowszechniła się ona stopniowo w archidiecezji Madrytu i w innych hiszpańskich diecezjach.

W 1968 roku inicjatorzy Drogi Neokatechumenalnej przybyli do Rzymu. Za zgodą Jego Eminencji Kardynała Angelo Dell’Acqua, ówczesnego Wikariusza Generalnego Jego Świątobliwości dla Miasta Rzymu, rozpoczęła się pierwsza katecheza w parafii rzymskiej. Począwszy od tej daty, Droga stopniowo rozprzestrzeniała się w diecezjach całego świata. W ten sposób Droga dotarła także do Polski.

Niektóre wydarzenia ważne dla Drogi Neokatechumenalnej

• Dnia 15 czerwca 2008 roku ks. kard. Stanisław Ryłko, Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich wziął udział w międzynarodowej konwiwencji Drogi Neokatechumenalnej w Porto San Giorgio zwołanej w związku z ostatecznym zatwierdzeniem Statutu Drogi Neokatechumenalnej i przewodniczył Eucharystii.

• Papieski Instytut Jana Pawła II, erygowany kanonicznie przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie, wręczył 13 maja 2009r. Kiko Argüello, Inicjatorowi Drogi Neokatechumenalnej, razem z Carmen Hernández i ojcem Mario Pezzi, doktorat honoris causa za pełne dowartościowanie rodziny jako podmiotu eklezjalnego i społecznego, w pełnej harmonii z myślą Jana Pawła II. Nadaniem tym, Instytut założony przez Papieża Karola Wojtyłę, uznaje teologiczny i pastoralny wkład Drogi Neokatechumenalnej w dzieło obrony rodziny, atakowanej dzisiaj przez kulturę „antyrodzinną”.

• Nadania tytułu doktora honoris causa KUL panu Kiko Argüello. Przyznając ten tytuł Katolicki Uniwersytet Lubelski, wsłuchujący się w nauczanie bł. Jana Pawła II, pragnie podkreślić oryginalny wkład pana Kiko Argüello w odnowę Kościoła po Soborze Watykańskim II poprzez prowadzenie oddalonych chrześcijan do biblijnych i liturgicznych źródeł wiary. Kiko Argüello, wraz z Carmen Hernandez, zainicjował niezwykle cenną dla współczesnego świata pochrzcielną formację duchową, zwaną powszechnie Drogą neokatechumenalną, która, jako forma wtajemniczenia chrześcijańskiego, prowadzi na całym świecie działalność ewangelizacyjną, staje w obronie wartości życia ludzkiego, godności osoby ludzkiej oraz chrześcijańskiego małżeństwa i rodziny.